Justin Bieber - et dikt

Justin Bieber er en kråke, han plager oss med sitt bråk. 

Han plaprer og synger, på et rart språk.

Jentene liker han, han er en påfugl

Og synes han er sikkelig kul!

Han synger høyt

Dessverre er det bare sprøyt

Han går med rare klær

Ja, han er direkte sær!

Likevel, han tjener penger

Og trenger ikke jobbe lenger

Derfor er han litt kul

Selv om han er en påfugl

Skråninga - ei vaskeseddel

Det er mens han sit på den psykriatiske institusjonen han begynnar å skrive. Minna straumar på, han skriv om ei barndom kulde, avmakt og einsemd. Omverda ser på han som eit monster, ein omsynslaus galning i eit fredelig samfunn. Gjennom eit intensivt og ekspressivt språk blir lesaren kjend med denne mannen, ein fortvilt mann som ikkje heilt forstår kva han har gjort.

Magnus og Sigurd

Prøven

Carl gjekk sakte til skulen, han gjekk aleine. I dag skulle dei ha prøve, men Per var ikkje forberedt. Prøven var i sterke verb. På nynorsk.

Kvifor grudde Carl seg slik? Jo, Carl hata nynorsk. Han pleide å bli heime når dei skreiv nynorsk på skulen, men i dag hadde han ikkje noko val. Læraren hadde oppdaga skulkingen, og ringte nå heim kver gang Carl skulka.

Da Carl gjekk inn i klasserommet, svetta han. Bak kateteret satt læraren med prøvane, og ho nærmest slang prøven etter han. Carl satte seg bak pulten sin, og starta på prøven.